In mijn praktijk begeleid ik mensen met depressie, angsten, add en adhd. Tussen deze mensen bestaan er uiteraard veel verschillen, maar ze vertonen ook een aantal opvallende overeenkomsten. En waarschijnlijk lees jij deze blog omdat je nu op de een of andere manier te maken hebt met depressie.
=
Ik noem die overeenkomsten de vier ‘algemene kenmerken’ van mensen met psychische aandoeningen. Die vier kenmerken worden niet als zodanig genoemd in de DSM <de Diagnostic and Statistical Manual (of mental disorders), de categorieënbijbel van psychiaters>.
Hier komen ze:
=
1- Gevoelig voor suggesties
Mensen met depressie en psychische problemen zijn sensitief van aard. Ze zijn gevoelig voor suggesties en specifieke woorden.
=
2 – Vechten
Mensen met depressie en psychische problemen vechten of tegen anderen of tegen zichzelf. Er is altijd iets niet goed (genoeg), er is altijd wel iets wat weg moet of vernietigd moet worden. Of iets wat niet mag. Of iets wat ontweken moet worden. Dit vechten berooft een mens van diens levenskracht — soms tot wel 90% van diens dagelijkse energie — en het levert hem of haar nooit gezondheid op.
=
3 – Te grote of te kleine stappen
Mensen met depressie en psychische problemen nemen meestal te grote stappen in de richting van hun doel, en soms te kleine stappen. Ze raken daardoor snel gefrustreerd en verliezen hun geduld. Dat ongeduld is zeker niet vreemd wanneer je weet hoe overweldigend angsten, kwalen, beperkingen, chaos, emoties, wanen en dwangmatig gedrag kunnen zijn.
=
4 – Gevangen in het denken
Mensen met depressie en psychische problemen zitten gevangen in hun denken. Ze ervaren problemen als terugkerend, denken er veel over na en hebben niet in de gaten dat die problemen alleen maar groter en erger worden door al dat denken en door het praten erover. Vrijwel elk probleem en gevoel wordt benaderd via denken in inhoudelijke ordeningen (wat is het, waardoor komt het, door wie, wanneer gebeurt het, waarom heb ik dit?). En de enorme invloed van innerlijke beelden op hun stemmingen en gemoed — al dan niet ontstaan uit dat denken in inhoudelijke ordeningen — valt hen vaak niet op.
=
Deze vier algemene kenmerken van mensen met depressie en andere psychische problemen en aandoeningen vormen de basis waarop ik mensen in mijn praktijk begeleid.
=
Heel herkenbare kenmerken. Zeker op mij ook van toepassing (bekend met bipolaire stoornis). Worden deze ochtend misschien ook een keer in de buurt van Nijmegen gehouden?
met vriendelijke groet,
Anton Gal
Beste Anton,
Dank je wel voor je reactie.
Het is voor het eerst dat ik zo’n ochtend in deze vorm ga organiseren en ik weet dus zelf nog niet hoe het zal gaan… of er belangstelling voor is… of het zinvol zal zijn… of mensen er op deze wijze iets aan hebben… of er nadelen aan kleven… ik spring wat dat betreft in het diepe. 😀
Maar wie weet op een dag ook in de buurt van Nijmegen! Zeker omdat er meer wegen zijn die leiden naar vrij zijn van depressiesymptomen.
met vriendelijke groet,
Tura Gerards
Ik ben absoluut geen last van depressie maar wel een zeer hardnekkige angststoornis. Heb ik dan ook iets aan je boek?
De sessies zijn voor mij helaas te ver weg.
Groetjes,
Monique
Beste Monique,
Dank je wel voor je reactie.
Ja, ook bij een hardnekkige angststoornis kun je iets aan mijn boek hebben.
Waarom ben ik daar zo zeker van?
Wat de oorzaak ook is van angst…. angst wordt voor het grootste deel in stand gehouden door gedachten…. gedachten in de vorm van innerlijke beelden en voorstellingen, verhaaltjes en overtuigingen. En daar haakt mijn aanpak op in.
Niemand kan angst verminderen door zich bezig te houden met de inhoud van die angst, sterker nog: zo zal die angst zich alleen maar uitbreiden.
Mijn boek bevat als tweede stap het gebruikmaken van een “reddend beeld”… dat je zelf mag samenstellen op grond van een paar duidelijke aanwijzingen. Ik krijg veel reacties van lezers zonder depressies die met veel plezier die techniek toepassen voor zware en onaangename gedachten die hen overrompelen en dwangmatig lijken te achtervolgen. Ze getuigen van verrassende successen.
Jij zegt: “… zeer hardnekkige angststoornis”.
Dat kan betekenen dat je in je vroege jeugd (voor je derde jaar) intense dingen hebt meegemaakt die je als kind niet hoort mee te maken. Als zulke ervaringen later uitmonden in angsten, dan kun je als volwassene meestal niet bij de kern van deze symptomen komen en lijken ze extra groot en overweldigend.
Wanneer je angst duidelijk een oorzaak heeft na je derde jaar, dan kun je meestal gemakkelijker bij de kern ervan komen.
Desalniettemin geldt in beide gevallen dat mensen tijdens en na het optreden van angsten er vaak en veel over nadenken. En de gedachten en beelden die daarbij optreden, veroorzaken meestal op hun beurt weer allerlei emoties en angsten. En je brein stelt zich daar langzaam maar zeker op in en daarmee groeit het verschijnsel. Dan zou je zelfs van een gewoonte kunnen spreken, of een vleesgeworden mechanisme.
Hoe zoiets groeit, is duidelijk waar te nemen bij mensen met fobieën: elke grote en zware fobie begonnen is met een kleine angst. Ik ken een jong volwassene die als kind – vlak voor het slapen gaan – geschrokken is van een fladderende mot in zijn slaapkamer en ik heb die schrik in de loop der jaren zien uitgroeien tot angst voor motten en vlinders en later voor alle insecten en voor vogels.
In geval van angst biedt mijn boek een bijzondere uitweg.
De meeste mensen bezitten een lichaam dat heel snel (chemisch) reageert op gedachten, suggesties en innerlijke beelden. Dat mechanisme werkt ook bij prettige ervaringen en kun je gemakkelijk inzetten voor verandering.
En verder is heel belangrijk: stop met vechten tegen wat je ervaart, stop met het niet-willen, stop met veroordelen: want door dat wel te doen, hanteer je de beste manier ter wereld om aan iets vastgenageld te worden en er niet meer los van te komen.
Met vriendelijke groet, Tura Gerards.