Heb jij een of andere vorm van depressie?
Of ken je een naaste die dat heeft?
En weet jij de oorzaak ervan of is zijn aanleidingen onduidelijk?
Trudy Jansen kent de klappen van de zweep en durft depressie als een keerpunt in haar leven te zien.
Haar verhaal en visie kun je lezen op haar site levenmetdepressie.nl .
Zij vroeg me of ik het volgende herkende: “Ik heb het idee dat depressie vaak vastzittende boosheid is, die niet geuit wordt.”
En via dit blog stel ik die vraag ook aan jou.
Herken jij dit: depressie is vaak vastzittende boosheid die niet geuit wordt?
=
Twee gevolgen van het onderdrukken van boosheid
Is depressie vaak vastzittende boosheid die niet geuit wordt?
Ja, dat herken ik heel goed.
In mijn lange periode van neerslachtigheid en depressies heb ik de energie van boosheid die ik niet durfde uiten en dus onderdrukte, op twee manieren in mij zien veranderen.
1 – Verandering van richting
Ik heb gezien hoe enorme boosheid, die ik niet durfde te openbaren, zich naar binnen richtte en naar binnen toe verwoestend werd: ik werd kwaad op mezelf. Ik was te slap, niet sterk genoeg, niet slim genoeg, niemand zat op me te wachten. Ik keurde mezelf af, mijn gedachten, mijn gevoelens, mijn gedrag, mijn hele wezen.
2 – Verandering van inhoud
Ik heb ook in mij gezien hoe enorme boosheid die niet geuit werd, in mij implodeerde en mij acuut moe maakte, doodmoe, slap, lam, futloos. Alsof alle vuur ineens het tegenovergestelde van vuur was geworden, een zwarte leegte…
Dus als je het mij vraagt, zei ik: “Ja. Ja, depressie is vaak vastzittende boosheid die niet geuit wordt.
Of een gevolg daarvan.
Hoe ervaar jij dat?
Je kunt hieronder je reactie plaatsen, met naam of onder synoniem.
Het gevraagde emailadres wordt niet gepubliceerd.
Depressie us het gevolg van teleurstellingen, evenals boosheid dat is.
Negen jaar geleden werd ik binnen ruim twee weken voorgoed verlost van depressiesymptomen die me bang en moe maakten en voortdurend deden verlangen naar de verlossing door de dood. De allereerste stap in dat genezingsproces werd ingeleid door een enorme woede-uitbarsting! Met en op die energie nam ik een besluit, een nu-of-nooit-besluit, en zo een aanloop voor een sprong die binnen twee weken succes opleverde. Een succes dat tot op de dag van vandaag is gebleven en dat ik nog steeds als wonder beleef.
Om in de stijl van Trudy Jansen te spreken: die boosheid zat niet langer vast maar kwam eindelijk helemaal los, voor 100%!
In mijn 37 jarige ervaring met het werken met mensen met een depressie als psychiater ben ik tot de conclusie gekomen dat de bovenstaande stelling klopt. Veel mensen herkennen en erkennen hun boosheid niet en in plaats van het uiten, bespreken, wordt het naar binnen gericht, heel vaak in de vorm van negatieve gedachten over jezelf.
Behandelaren hebben de neiging de boosheid ook niet te herkennen en te erkennen, waardoor de cliënt er ook niet mee geholpen wordt, omdat ze zelf boosheid maar een lastige emotie vinden.
Ik besteed een deel van mijn tijd aan het therapeuten leren om hier anders mee om te gaan en de boosheid in al zijn facetten wel te leren herkennen en te erkennen.
Het is een enorme bevrijding als boosheid gewoon mag gevoeld worden, dat je enige tact gebruikt bij het uiten is logisch.
Beste Jan,
Dank je wel voor je reactie.
Je schrijft: “Het is een enorme bevrijding als boosheid gewoon mag gevoeld worden”.
JA!
En je schrijft ook: “… dat je enige tact gebruikt bij het uiten is logisch”.
JA. MAAR…
Al is het logisch, het is niet gemakkelijk.
Ik ben 30 jaar in therapie gegaan omdat ik bang was voor mijn eigen woede.
Tact gebruiken bij woede-uitingen kon ik gewoon niet, want ik was heel goed in het onderdrukken ervan zonder dat ik dat doorhad (ik vond me juist een krachtig en waardig mens daardoor). Het nadeel van het onderdrukken was dat ik daardoor wel ontplofte als de woede zich eenmaal niet langer liet knechten. En dan was ik bereid alles stuk te maken, vooral in menselijke relaties. Dus om dat weer te voorkomen onderdrukte ik nog meer en nog intenser en daar werd ik nog gevaarlijker door!
Die therapie heeft gelukkig goed geholpen.
Daarover vertel in de video: https://www.youtube.com/watch?v=kLDY3a5fbZc
Met vriendelijke groet,
Tura
Interessant om te lezen dat het onderdrukken van boosheid tot depressies kan leiden. De persoonlijke voorbeelden maken het goed duidelijk welk effect het had op jou. Door aanhoudende boosheid ben je wellicht niet meer in staat om de positieve aspecten in het leven te zien.
Dank je wel voor je aanvullende reactie, Marie 😀
Met vriendelijke groet, Tura